Zakończenie różańca

Na koniec różańca modlimy się:

Pod Twoją obronę uciekamy się, święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać, Panno chwalebna i błogosławiona.

O Pani nasza, Orędowniczko nasza, Pośredniczko nasza, Pocieszycielko nasza.

Z Synem swoim nas pojednaj, Synowi swojemu nas polecaj, swojemu Synowi nas oddawaj.

A następnie:

Święty Michale Archaniele! Wspomagaj nas w walce,

a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha bądź naszą obroną.

Oby go Bóg pogromić raczył, pokornie o to prosimy, a Ty, Wodzu niebieskich zastępów,

szatana i inne duchy złe, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą,

mocą Bożą strąć do piekła. Amen.

Modlimy się w intencjach Papieża. Chcemy jeszcze bardziej zjednoczyć się z całym Kościołem na świecie i oddać się w opiekę Maryi. Po tajemnicy Ukoronowania Maryi na Królową nieba i ziemi podkreślamy: Panno chwalebna i błogosławiona. Prosimy również o pomoc w walce św. Michała Archanioła. 

W 2018 roku Papież Franciszek prosił cały Lud Boży o codzienny różaniec oraz wzywał wszystkich wiernych, aby na jego zakończenie odmawiano w intencji Kościoła „Pod Twoją obronę” i modlitwę Leona XIII do św. Michała Archanioła, „prosząc Matkę Bożą i Świętego Michała Archanioła, aby chronili Kościół od diabła, który zawsze stara się oddzielić nas od Boga i dzielić między nami”.

Święty Jan Paweł II w swoim liście Rosarium Virginis Mariae pisze również o zakończeniu różańca :

Odmawianie różańca zamyka się modlitwą w intencjach Papieża, by niejako skierować spojrzenie modlącego się na rozległy horyzont potrzeb Kościoła. I właśnie z myślą, by zachęcić do takiej eklezjalnej wizji różańca, Kościół wzbogacił go świętymi odpustami dla tych, którzy go odmawiają w należytej dyspozycji.

Jeśli bowiem różaniec jest przeżywany w ten sposób, staje się naprawdę drogą duchową, na której Maryja jest Matką, Nauczycielką i Przewodniczką, podtrzymującą wiernych swym potężnym wstawiennictwem. Czyż można się dziwić, że przy końcu tej modlitwy odczuwa się jako potrzebę ducha, który w medytacji doświadczył głęboko macierzyństwa Maryi, pragnienie wychwalania Najświętszej Dziewicy, czy to wspaniałą modlitwą Salve Regina, czy też Litanią Loretańską? Jest to ukoronowanie drogi wewnętrznej, która doprowadziła wiernego do żywego kontaktu z misterium Chrystusa i Jego Najświętszej Matki.